Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Armiger ille tui fuerat genitoris, Achille,
quem Dolopum rector, bello superatus, Amyntor
365
Aeacidae dederat pacis pignusque fidemque.
Hunc procul ut foedo disiectum vulnere Peleus
vidit, “at inferias, iuvenum gratissime Crantor,
accipe” ait, validoque in Demoleonta lacerto
fraxineam misit, mentis quoque viribus, hastam.
370
Quae laterum cratem praerupit et ossibus haerens
intremuit. Trahit ille manu sine cuspide lignum
(id quoque vix sequitur), cuspis pulmone retenta est.
Ipse dolor vires animo dabat: aeger in hostem
erigitur pedibusque virum proculcat equinis.
375
Excipit ille ictus galea clipeoque sonanti
defensatque umeros praetentaque sustinet arma
perque armos uno duo pectora perforat ictu.
Ante tamen leto dederat Phlegraeon et Hylen
eminus, Iphinoum conlato Marte Claninque;
380
additur his Dorylas, qui tempora tecta gerebat
pelle lupi saevique vicem praestantia teli
cornua vara boum multo rubefacta cruore.
Huic ego (nam vires animus dabat) “adspice,” dixi,
“quantum concedant nostro tua cornua ferro!”
385
et iaculum torsi; quod cum vitare nequiret,
opposuit dextram passurae vulnera fronti:
adfixa est cum fronte manus. Fit clamor, at illum
haerentem Peleus et acerbo vulnere victum
(stabat enim propior) mediam ferit ense sub alvum.
390
Prosiluit terraque ferox sua viscera traxit
tractaque calcavit calcataque rupit et illis
crura quoque inpediit et inani concidit alvo.