Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus.
Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
363
Armiger ille tui fuerat genitoris, Achille,
364
quem Dolopum rector, bello superatus, Amyntor
365
Aeacidae dederat pacis pignusque fidemque.
366
Hunc procul ut foedo disiectum vulnere Peleus
367
vidit, “at inferias, iuvenum gratissime Crantor,
368
accipe” ait, validoque in Demoleonta lacerto
369
fraxineam misit, mentis quoque viribus, hastam.
370
Quae laterum cratem praerupit et ossibus haerens
371
intremuit. Trahit ille manu sine cuspide lignum
372
(id quoque vix sequitur), cuspis pulmone retenta est.
373
Ipse dolor vires animo dabat: aeger in hostem
374
erigitur pedibusque virum proculcat equinis.
375
Excipit ille ictus galea clipeoque sonanti
376
defensatque umeros praetentaque sustinet arma
377
perque armos uno duo pectora perforat ictu.
378
Ante tamen leto dederat Phlegraeon et Hylen
379
eminus, Iphinoum conlato Marte Claninque;
380
additur his Dorylas, qui tempora tecta gerebat
381
pelle lupi saevique vicem praestantia teli
382
cornua vara boum multo rubefacta cruore.
383
Huic ego (nam vires animus dabat) “adspice,” dixi,
384
“quantum concedant nostro tua cornua ferro!”
385
et iaculum torsi; quod cum vitare nequiret,
386
opposuit dextram passurae vulnera fronti:
387
adfixa est cum fronte manus. Fit clamor, at illum
388
haerentem Peleus et acerbo vulnere victum
389
(stabat enim propior) mediam ferit ense sub alvum.
390
Prosiluit terraque ferox sua viscera traxit
391
tractaque calcavit calcataque rupit et illis
392
crura quoque inpediit et inani concidit alvo.