Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
ad mentum lingua mentoque ad guttura fixo.
Quinque neci Caeneus dederat, Styphelumque Bromumque
460
Antimachumque Elymumque securiferumque Pyraechmen:
vulnera non memini, numerum nomenque notavi.
Provolat Emathii spoliis armatus Alesi,
quem dederat leto, membris et corpore Latreus
maximus: huic aetas inter iuvenemque senemque,
465
vis iuvenalis erat, variabant tempora cani.
Qui clipeo gladioque Macedoniaque sarisa
conspicuus faciemque obversus in agmen utrumque
armaque concussit certumque equitavit in orbem
verbaque tot fudit vacuas animosus in auras:
470
“Et te, Caeni, feram? Nam tu mihi femina semper,
tu mihi Caenis eris. Nec te natalis origo
commonuit, mentemque subit, quo praemia facto
quaque viri falsam speciem mercede parasti?
Quid sis nata, vide, vel quid sis passa, columque,
475
i, cape cum calathis et stamina pollice torque:
bella relinque viris.” Iactanti talia Caeneus
extentum cursu missa latus eruit hasta,
qua vir equo commissus erat. Furit ille dolore
nudaque Phyllei iuvenis ferit ora sarisa.
480
Non secus haec resilit, quam tecti a culmine grando,
aut siquis parvo feriat cava tympana saxo.
Comminus adgreditur laterique recondere duro
luctatur gladium: gladio loca pervia non sunt.
“Haud tamen effugies! medio iugulaberis ense,
485
quandoquidem mucro est hebes” inquit et in latus ensem
obliquat longaque amplectitur ilia dextra.
Plaga facit gemitus in corpore marmoris icti,