Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
conde meo! (iugulumque simul pectusque retexit)
[*]
460
scilicet haud ulli servire Polyxena vellem.
haud per tale sacrum numen placabitis ullum!
Mors tantum vellem matrem mea fallere posset!
Mater obest minuitque necis mihi gaudia, quamvis
non mea mors illi, verum sua vita gemenda est.
465
Vos modo, ne Stygios adeam non libera manes,
ite procul, si iusta peto, tactuque viriles
virgineo removete manus! Acceptior illi,
quisquis is est, quem caede mea placare paratis,
liber erit sanguis. Siquos tamen ultima nostri
470
verba movent oris (Priami vos filia regis,
nunc captiva rogat), genetrici corpus inemptum
reddite, neve auro redimat ius triste sepulcri,
sed lacrimis! Tunc, cum poterat, redimebat et auro.”
Dixerat, at populus lacrimas, quas illa tenebat,
475
non tenet; ipse etiam flens invitusque sacerdos
praebita coniecto rupit praecordia ferro.
Illa super terram defecto poplite labens
pertulit intrepidos ad fata novissima vultus.
Tunc quoque cura fuit partes velare tegendas,
480
cum caderet, castique decus servare pudoris.
Troades excipiunt deploratosque recensent
Priamidas et quid dederit domus una cruoris,
teque gemunt, virgo, teque, o modo regia coniunx,
regia dicta parens, Asiae florentis imago,
485
nunc etiam praedae mala sors, quam victor Ulixes
esse suam nollet, nisi quod tamen Hectora partu
edideras: dominum matri vix repperit Hector!
Quae corpus complexa animae tam fortis inane,
quas totiens patriae dederat natisque viroque,
490
huic quoque dat lacrimas lacrimas in vulnera fundit