Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
14
Iamque Giganteis iniectam faucibus Aetnen
arvaque Cyclopum, quid rastra, quid usus aratri
nescia nec quicquam iunctis debentia bubus,
liquerat Euboicus tumidarum cultor aquarum,
5
liquerat et Zanclen adversaque moenia Rhegi
navifragumque fretum, gemino quod litore pressum
Ausoniae Siculaeque tenet confinia terrae.
Inde manu magna Tyrrhena per aequora raptus
herbiferos adiit colles atque atria Glaucus
10
Sole satae Circes, variarum plena ferarum.
Quam simul adspexit, dicta acceptaque salute,
“diva, dei miserere, precor! nam sola levare
tu potes hunc,” dixit “videar modo dignior esse!
Quanta sit herbarum, Titani, potentia, nulli
15
quam mihi cognitius, qui sum mutatus ab illis.
Neve mei non nota tibi sit causa furoris:
litore in Italico, Messenia moenia contra,
Scylla mihi visa est; pudor est promissa precesque
blanditiasque meas contemptaque verba referre.
20
At tu, sive aliquod regnum est in carmine, carmen
ore move sacro, sive expugnantior herba est,
utere temptatis operosae viribus herbae.
Nec medeare mihi sanesque haec vulnera mando,
fineque nil opus est: partem ferat illa caloris.”
25
At Circe (neque enim flammis habet aptius ulla
talibus ingenium, seu causa est huius in ipsa,
seu Venus indicio facit hoc offensa paterno)
talia verba refert. “Melius sequerere volentem
optantemque eadem parilique cupidine captam.
30
Dignus eras ultro (poteras certeque) rogari,