Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
nec sentire sitim patitur bibulaeque recurvas
radicis fibras labentibus inrigat undis:
hic amor, hoc studium; veneris quoque nulla cupido est.
635
Vim tamen agrestum metuens pomaria claudit
intus et accessus prohibet refugitque viriles.
Quid non et satyri, saltatibus apta iuventus,
fecere et pinu praecincti cornua Panes
Silenusque, suis semper iuvenalior annis,
640
quique deus fures vel falce vel inguine terret,
ut poterentur ea? Sed enim superabat amando
hos quoque Vertumnus neque erat felicior illis.
O quotiens habitu duri messoris aristas
corbe tulit verique fuit messoris imago!
645
Tempora saepe gerens faeno religata recenti
desectum poterat gramen versasse videri;
saepe manu stimulos rigida portabat, ut illum
iurasses fessos modo disiunxisse iuvencos.
Falce data frondator erat vitisque putator;
650
induerat scalas: lecturum poma putares;
miles erat gladio, piscator harundine sumpta.
Denique per multas aditum sibi saepe figuras
repperit, ut caperet spectatae gaudia formae.
Ille etiam picta redimitus tempora mitra,
655
innitens baculo, positis per tempora canis,
adsimulavit anum cultosque intravit in hortos
pomaque mirata est “tanto” que “potentior!” inquit,
paucaque laudatae dedit oscula, qualia numquam
vera dedisset anus, glaebaque incurva resedit
660
suspiciens pandos autumni pondere ramos.
Ulmus erat contra speciosa nitentibus uvis: