Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Certe aliquid laudare mei cogeris amoris,
[*]
quo tibi sim gratus, meritumque fatebere nostrum
Non tamen ante tui curam fugisse memento,
725
quam vitam, geminaque simul mihi luce carendum est.
Nec tibi fama mei ventura est nuntia leti:
ipse ego, ne dubites, adero praesensque videbor,
corpore ut exanimi crudelia lumina pascas.
Si tamen, o superi, mortalia facta videtis,
730
este mei memores (nihil ultra lingua precari
sustinet) et longo facite ut narremur in aevo,
et, quae dempsistis vitae, date tempora famae!”
Dixit, et ad postes ornatos saepe coronis
umentes oculos et pallida bracchia tollens,
735
cum foribus laquei religaret vincula summis,
“haec tibi serta placent, crudelis et impia?” dixit,
inseruitque caput, sed tum quoque versus ad illam,
atque onus infelix elisa fauce pependit.
Icta pedum motu est adapertaque ianua factum
[*]
icta pedum motu trepidantem et multa timentem
740
visa dedisse sonum est adapertaque ianua factum
prodidit. Exclamant famuli frustraque levatum
(nam pater occiderat) referunt ad limina matris;
accipit illa sinu complexaque frigida nati
membra sui postquam miserarum verba parentum
745
edidit et matrum miserarum facta peregit,
funera ducebat mediam lacrimosa per urbem
luridaque arsuro portabat membra feretro.
Forte viae vicina domus, qua flebilis ibat
pompa, fuit, duraeque sonus plangoris ad aures
750
venit Anaxaretae, quam iam deus ultor agebat:
mota “tamen videamus” ait “miserabile funus”
et patulis iniit tectum sublime fenestris;
vixque bene impositum lecto prospexerat Iphin,