Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
deriguere oculi, calidusque e corpore sanguis
755
inducto pallore fugit, conataque retro
ferre pedes haesit, conata avertere vultus
hoc quoque non potuit, paulatimque occupat artus,
quod fuit in duro iam pridem pectore, saxum.
Neve ea ficta putes, dominae sub imagine signum
760
servat adhuc Salamis: Veneris quoque nomine templum
Prospicientis habet. — Quorum memor, o mea, lentos
pone, precor, fastus et amanti iungere, nymphe.
Sic tibi nil vernum nascentia frigus adurat
poma nec excutiant rapidi florentia venti!'
765
Haec ubi nequiquam formae deus aptus anili
edidit, in iuvenem rediit et anilia demit
instrumenta sibi talisque apparuit illi,
qualis ubi oppositas nitidissima solis imago
evicit nubes nullaque obstante reluxit,
770
vimque parat: sed vi non est opus, inque figura
capta dei nymphe est et mutua vulnera sensit.
Romulus et Hersilia.
Proximus Ausonias iniusti miles Amuli
rexit opes, Numitorque senex amissa nepotis
munere regna capit, festisque Palilibus urbis
775
moenia conduntur, Tatiusque patresque Sabini
bella gerunt, arcisque via Tarpeia reclusa
dignam animam poena congestis exuit armis.
Inde sati Curibus tacitorum more luporum
ore premunt voces et corpora victa sopore
780
invadunt portasque petunt, quas obice firmo
clauserat Iliades: unam tamen ipsa reclusit
nec strepitum verso Saturnia cardine fecit.
Sola Venus portae cecidisse repagula sensit