Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
et multos meruisse, aliquos egisse triumphos,
quam tantum genuisse virum? Quo praeside rerum
humano generi, superi, favistis abunde!
760
Ne foret hic igitur mortali semine cretus,
ille deus faciendus erat. Quod ut aurea vidit
Aeneae genetrix, vidit quoque triste parari
pontifici letum et coniurata arma moveri,
palluit et cunctis, ut cuique erat obvia, divis
765
“adspice” dicebat, “quanta mihi mole parentur
insidiae quantaque caput cum fraude petatur,
quod de Dardanio solum mihi restat Iulo.
Solane semper ero iustis exercita curis,
quam modo Tydidae Calydonia vulneret hasta,
770
nunc male defensae confundant moenia Troiae,
quae videam natum longis erroribus actum
iactarique freto sedesque intrare silentum
bellaque cum Turno gerere, aut, si vera fatemur,
cum Iunone magis? Quid nunc antiqua recordor
775
damna mei generis? Timor hic meminisse priorum
non sinit: en acui sceleratos cernitis enses?
Quos prohibete, precor, facinusque repellite, neve
caede sacerdotis flammas exstinguite Vestae!”
Talia nequiquam toto Venus anxia caelo
780
verba iacit superosque movet, qui rumpere quamquam
ferrea non possunt veterum decreta sororum,
signa tamen luctus dant haud incerta futuri.
Arma ferunt inter nigras crepitantia nubes
terribilesque tubas auditaque cornua caelo
785
praemonuisse nefas; solis quoque tristis imago
lurida sollicitis praebebat lumina terris.