Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
“quam felix esses, si tu quoque luminis huius
orbus” ait “fieres, ne Bacchica sacra videres!
Namque dies aderit, quam non procul auguror esse,
520
qua novus huc veniat, proles Semeleia, Liber;
quem nisi templorum fueris dignatus honore,
mille lacer spargere locis et sanguine silvas
foedabis matremque tuam matrisque sorores.
Evenient; neque enim dignabere numen honore,
525
meque sub his tenebris nimium vidisse quereris.”
Talia dicentem proturbat Echione natus.
Dicta fides sequitur, responsaque vatis aguntur:
Liber adest, festisque fremunt ululatibus agri;
turba ruit, mixtaeque viris matresque nurusque
530
vulgusque proceresque ignota ad sacra feruntur.
“Quis furor, anguigenae, proles Mavortia, vestras
attonuit mentes?” Pentheus ait: “aerane tantum
aere repulsa valent et adunco tibia cornu
et magicae fraudes, ut, quos non bellicus ensis,
535
non tuba terruerit, non strictis agmina telis,
femineae voces et mota insania vino
obscenique greges et inania tympana vincant?
Vosne, senes, mirer, qui longa per aequora vecti
hac Tyron, hac profugos posuistis sede penates,
540
nunc sinitis sine Marte capi? vosne, acrior aetas,
o iuvenes, propiorque meae, quos arma tenere,
non thyrsos, galeaque tegi, non fronde, decebat?
Este, precor, memores, qua sitis stirpe creati,
illiusque animos, qui multos perdidit unus,
545
sumite serpentis! Pro fontibus ille lacuque
interiit: at vos pro fama vincite vestra!