Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Ille dedit leto fortes, vos pellite molles
et patrium retinete decus. Si fata vetabant
stare diu Thebas, utinam tormenta virique
550
moenia diruerent, ferrumque ignisque sonarent!
Essemus miseri sine crimine, sorsque querenda,
non celanda foret, lacrimaeque pudore carerent.
At nunc a puero Thebae capientur inermi,
quem neque bella iuvant nec tela nec usus equorum,
555
sed madidi murra crines mollesque coronae
purpuraque et pictis intextum vestibus aurum.
Quem quidem ego actutum (modo vos absistite) cogam
adsumptumque patrem commentaque sacra fateri.
An satis Acrisio est animi contemnere vanum
560
numen et Argolicas venienti claudere portas,
Penthea terrebit cum totis advena Thebis?
Ite citi” (famulis hoc imperat), “ite ducemque
attrahite huc vinctum! iussis mora segnis abesto.”
Hunc avus, hunc Athamas, hunc cetera turba suorum
565
corripiunt dictis frustraque inhibere laborant.
Acrior admonitu est, inritaturque retenta
et crescit rabies, remoraminaque ipsa nocebant.
Sic ego torrentem, qua nil obstabat eunti,
lenius et modico strepitu decurrere vidi:
570
at quacumque trabes obstructaque saxa tenebant,
spumeus et fervens et ab obice saevior ibat.
Ecce cruentati redeunt et, Bacchus ubi esset,
quaerenti domino Bacchum vidisse negarunt;
“hunc” dixere “tamen comitem famulumque sacrorum
575
cepimus”; et tradunt manibus post terga ligatis
sacra dei quondam Tyrrhena gente secutum.