Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Dumque refert inter meritorum maxima, demptos
Aesonis esse situs, atque hac in parte moratur,
spes est virginibus Pelia subiecta creatis
305
arte suum parili revirescere posse parentem.
Idque petunt pretiumque iubent sine fine pacisci.
Illa brevi spatio silet et dubitare videtur
suspenditque animos ficta gravitate rogantes.
Mox ubi pollicita est, “quo sit fiducia maior
310
muneris huius” ait, “qui vestri maximus aevo est
dux gregis inter oves, agnus medicamine fiet.”
Protinus innumeris effetus laniger annis
attrahitur flexo circum cava tempora cornu.
Cuius ut Haemonio marcentia guttura cultro
315
fodit et exiguo maculavit sanguine ferrum,
membra simul pecudis validosque venefica sucos
mergit in aere cavo: minuunt en corporis artus
cornuaque exurunt nec non cum cornibus annos,
et tener auditur medio balatus aeno.
320
Nec mora, balatum mirantibus exsilit agnus
lascivitque fuga lactantiaque ubera quaerit.
Obstipuere satae Pelia: promissaque postquam
exhibuere fidem, tum vero impensius instant.
Ter iuga Phoebus equis in Hibero flumine mersis
325
dempserat et quarta radiantia nocte micabant
sidera, cum rapido fallax Aeetias igni
imponit purum laticem et sine viribus herbas.
Iamque neci similis resoluto corpore regem
et cum rege suo custodes somnus habebat,
330
quem dederant cantus magicaeque potentia linguae:
intrarant iussae cum Colchide limina natae