Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
ambierantque torum. “Quid nunc dubitatis inertes?
Stringite” ait “gladios veteremque haurite cruorem,
ut repleam vacuas iuvenali sanguine venas.
335
In manibus vestris vita est aetasque parentis:
si pietas ulla est nec spes agitatis inanes,
officium praestate patri telisque senectam
exigite et saniem coniecto emittite ferro.”
His, ut quaeque pia est, hortatibus impia prima est,
340
et ne sit scelerata, facit scelus. Haud tamen ictus
ulla suos spectare potest, oculosque reflectunt
caecaque dant saevis aversae vulnera dextris.
Ille, cruore fluens, cubito tamen adlevat artus
semilacerque toro temptat consurgere et inter
345
tot medius gladios pallentia bracchia tendens
“quid facitis, gnatae? quis vos in fata parentis
armat?” ait. Cecidere illis animique manusque.
Plura locuturo cum verbis guttura Colchis
abstulit et calidis laniatum mersit in undis.
Medeae fuga.
350
Quod nisi pennatis serpentibus isset in auras,
non exempta foret poenae. Fugit alta superque
Pelion umbrosum, Philyreia tecta, superque
Othryn et eventu veteris loca nota Cerambi.
Hic ope nympharum sublatus in aera pennis,
355
cum gravis infuso tellus foret obruta ponto,
Deucalioneas effugit inobrutus undas.
Aeoliam Pitanen a laeva parte relinquit
factaque de saxo longi simulacra draconis,
Idaeumque nemus, quo nati furta, iuvencum
360
occuluit Liber falsi sub imagine cervi,
quaque pater Corythi parva tumulatus harena est,