Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
“Arma iuves oro pro gnato sumpta piaeque
pars sis militiae; tumulo solacia posco.”
Huic Asopiades “petis inrita” dixit “et urbi
485
non facienda meae: neque enim coniunctior ulla
Cecropidis hac est tellus: ea foedera nobis.”
Tristis abit “stabunt” que “tibi tua foedera magno”
dixit et utilius bellum putat esse minari
quam gerere atque suas ibi praeconsumere vires.
490
Classis ab Oenopiis etiamnum Lyctia muris
spectari poterat, cum pleno concita velo
Attica puppis adest in portusque intrat amicos,
quae Cephalum patriaeque simul mandata ferebat.
Aeacidae longo iuvenes post tempore visum
495
agnovere tamen Cephalum dextrasque dedere
inque patris duxere domum. Spectabilis heros
et veteris retinens etiamnum pignera formae
ingreditur ramumque tenens popularis olivae
a dextra laevaque duos aetate minores
500
maior habet, Clyton et Buten, Pallante creatos.
Postquam congressus primi sua verba tulerunt,
Cecropidae Cephalus peragit mandata rogatque
auxilium foedusque refert et iura parentum
imperiumque peti totius Achaidos addit.
505
Sic ubi mandatam iuvit facundia causam,
Aeacus, in capulo sceptri nitente sinistra,
“ne petite auxilium, sed sumite”, dixit “Athenae;
nec dubie vires, quas haec habet insula, vestras
ducite; et omnia habet (rerum status iste mearum).
510
Robora non desunt, superat mihi miles et hosti:
gratia dis, felix et inexcusabile tempus.”