Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
“Immo ita sit,” Cephalus, ”crescat tua civibus opto
urbs!” ait. “Adveniens equidem modo gaudia cepi,
cum tam pulchra mihi, tam par aetate iuventus
515
obvia processit. Multos tamen inde requiro,
quos quondam vidi vestra prius urbe receptus.”
Aeacus ingemuit tristique ita voce locutus:
”Flebile principium melior fortuna secuta est.
Hanc utinam possem vobis memorare sine illo!
520
Ordine nunc repetam. Neu longa ambage morer vos:
ossa cinisque iacent, memori quos mente requiris.
Et quota pars illi rerum periere mearum!
Dira lues ira populis Iunonis iniquae
incidit exosae dictas a paelice terras.
525
Dum visum mortale malum tantaeque latebat
causa nocens cladis, pugnatum est arte medendi:
exitium superabat opem, quae victa iacebat.
Principio caelum spissa caligine terras
pressit et ignavos inclusit nubibus aestus;
530
dumque quater iunctis explevit cornibus orbem
luna, quater plenum tenuata retexuit orbem,
letiferis calidi spirarunt aestibus austri.
Constat et in fontes vitium venisse lacusque,
miliaque incultos serpentum multa per agros
535
errasse atque suis fluvios temerasse venenis.
Strage canum primo volucrumque oviumque boumque,
inque feris subiti deprensa potentia morbi.
Concidere infelix validos miratur arator
inter opus tauros medioque recumbere sulco;
540
lanigeris gregibus balatus dantibus aegros
sponte sua lanaeque cadunt et corpora tabent.