Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
testis abest somno, nec abest imitata voluptas.
Pro! Venus et tenera volucer cum matre Cupido,
gaudia quanta tuli! quam me manifesta libido
contigit! ut iacui totis resoluta medullis!
485
ut meminisse iuvat! quamvis brevis illa voluptas
noxque fuit praeceps et coeptis invida nostris.
O ego, si liceat mutato nomine iungi,
quam bene, Caune, tuo poteram nurus esse parenti!
quam bene, Caune, meo poteras gener esse parenti!
490
Omnia, di facerent, essent communia nobis,
praeter avos: tu me vellem generosior esses!
Nescioquam facies igitur, pulcherrime, matrem:
at mihi, quae male sum quos tu sortita parentes,
nil nisi frater eris. Quod obest, id habebimus unum.
495
Quid mihi significant ergo mea visa?—quod autem
somnia pondus habent?—an habent et somnia pondus?
Di melius!—di nempe suas habuere sorores:
Sic Saturnus Opem iunctam sibi sanguine duxit,
Oceanus Tethyn, Iunonem rector Olympi.
500
Sunt superis sua iura! Quid ad caelestia ritus
exigere humanos diversaque foedera tempto?
Aut nostro vetitus de corde fugabitur ardor,
aut hoc si nequeo, peream, precor, ante toroque
mortua conponar, positaeque det oscula frater.—
505
Et tamen arbitrium quaerit res ista duorum.
Finge placere mihi: scelus esse videbitur illi!
At non Aeolidae thalamos timuere sororum!
Unde sed hos novi? Cur haec exempla paravi?
Quo feror? Obscenae procul hinc discedite flammae,
510
nec, nisi qua fas est germanae, frater ametur!—