Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Si tamen ipse mei captus prior esset amore,
forsitan illius possem indulgere furori.
Ergo ego, quae fueram non reiectura petentem,
ipsa petam! Poterisne loqui? poterisne fateri?
515
Coget amor: potero! vel, si pudor ora tenebit,
littera celatos arcana fatebitur ignis:
hoc placet, haec dubiam vicit sententia mentem.”
In latus erigitur cubitoque innixa sinistro
“viderit: insanos” inquit “fateamur amores.
520
Ei mihi! quo labor? quem mens mea concipit ignem?”
et meditata manu componit verba trementi:
dextra tenet ferrum, vacuam tenet altera ceram.
Incipit et dubitat, scribit damnatque tabellas
et notat et delet, mutat culpatque probatque,
525
inque vicem sumptas ponit positasque resumit.
Quid velit ignorat; quidquid factura videtur,
displicet. In vultu est audacia mixta pudori.
Scripta “soror” fuerat, visum est delere sororem
verbaque correctis incidere talia ceris:
530
“Quam, nisi tu dederis, non est habitura salutem,
hanc tibi mittit amans: pudet, a! pudet edere nomen.
Et si, quid cupiam, quaeris, sine nomine vellem
posset agi mea causa meo, nec cognita Byblis
ante forem, quam spes votorum certa fuisset.
535
Esse quidem laesi poterat tibi pectoris index
et color et macies et vultus et umida saepe
lumina nec causa suspiria mota patenti
et crebri amplexus, et quae, si forte notasti,
oscula sentiri non esse sororia possent:
540
ipsa tamen, quamvis animo grave vulnus habebam,