Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
quamvis intus erat furor igneus, omnia feci
(sunt mihi di testes), ut tandem sanior essem,
pugnavique diu violenta Cupidinis arma
effugere infelix et plus, quam ferre puellam
545
posse putes, ego dura tuli. Superata fateri
cogor opemque tuam timidis exposcere votis.
Tu servare potes, tu perdere solus amantem:
elige, utrum facias! Non hoc inimica precatur,
sed quae, cum tibi sit iunctissima, iunctior esse
550
expetit et vinclo tecum propiore ligari.
Iura senes norint et, quid liceatque nefasque
fasque sit, inquirant legumque examina servent:
conveniens Venus est annis temeraria nostris!
Quid liceat, nescimus adhuc et cuncta licere
555
credimus et sequimur magnorum exempla deorum.
Nec nos aut durus pater aut reverentia famae
aut timor impediet (tantum sit causa timendi!).
Dulcia fraterno sub nomine furta tegemus:
est mihi libertas tecum secreta loquendi,
560
et damus amplexus et iungimus oscula coram,
quantum est, quod desit? Miserere fatentis amores
et non fassurae, nisi cogeret ultimus ardor,
neve merere meo subscribi causa sepulcro!”
Talia nequiquam perarantem plena reliquit
565
cera manum, summusque in margine versus adhaesit.
Protinus inpressa signat sua crimina gemma,
quam tinxit lacrimis (linguam defecerat umor),
deque suis unum famulis pudibunda vocavit
et pavidum blandita “fer has, fidissime, nostro”—
570
dixit, et adiecit longo post tempore “fratri.”