Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
diffugiunt hostes inhonestaque volnera tergo
accipiunt: Tusco sanguine terra rubet, sic iterum,
sic saepe cadunt, ubi vincere aperte
non datur, insidias armaque tecta parant.
215
campus erat, campi claudebant ultima colles
silvaque montanas occulere apta feras,
in medio paucos armentaque rara relinquunt,
cetera virgultis abdita turba latet,
ecce velut torrens undis pluvialibus auctus
220
aut nive, quae Zephyro victa tepente fluit,
per sata perque vias fertur nec, ut ante solebat,
riparum clausas margine finit aquas:
sic Fabii vallem latis discursibus implent,
quodque vident, sternunt, nec metus alter inest.
225
quo ruitis, generosa domus? male creditis hosti:
simplex nobilitas, perfida tela cave!
fraude perit virtus: in apertos undique campos
prosiliunt hostes et latus omne tenent,
quid faciant pauci contra tot milia fortes?
230
quidve, quod in misero tempore restet, habent?
sicut aper longe silvis Laurentibus actus
fulmineo celeres dissipat ore canes,
mox tamen ipse perit, sic non moriuntur inulti
volneraque alterna dantque feruntque manu.
235
una dies Fabios ad bellum miserat omnes:
ad bellum missos perdidit una dies.
ut tamen Herculeae superessent semina gentis,
credibile est ipsos consuluisse deos;
nam puer impubes et adhuc non utilis armis
240
unus de Fabia gente relictus erat,