Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Romulus ut tumulo fraternas condidit umbras,
et male veloci iusta soluta Remo,
Faustulus infelix et passis Acca capillis
spargebant lacrimis ossa perusta suis.
455
inde domum redeunt sub prima crepuscula maesti,
utque erat, in duro procubuere toro.
umbra cruenta Remi visa est assistere lecto
atque haec exiguo murmure verba loqui:
‘en ego dimidium vestri parsque altera voti,
460
cernite, sim qualis, qui modo qualis eram!
qui modo, si volucres habuissem regna iubentes,
in populo potui maximus esse meo,
nunc sum elapsa rogi flammis et inanis imago:
haec est ex illo forma relicta Remo!
465
heu ubi Mars pater est? si vos modo vera locuti,
uberaque expositis ille ferina dedit,
quem lupa servavit, manus hunc temeraria civis
perdidit, o quanto mitior illa fuit!
saeve Celer, crudelem animam per volnera reddas,
470
utque ego, sub terras sanguinulentus eas.
noluit hoc frater, pietas aequatis in illo est:
quod potuit, lacrimas manibus ille dedit,
hunc vos per lacrimas, per vestra alimenta rogate,
ut celebrem nostro signet honore diem.’
475
mandantem amplecti cupiunt et bracchia tendunt:
lubrica prensantes effugit umbra manus,
ut secum fugiens somnos abduxit imago,
ad regem voces fratris uterque ferunt.
Romulus obsequitur, lucemque Remuria dicit
480
illam, qua positis iusta feruntur avis.