Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
3.4
O mihi care quidem semper, sed tempore duro
cognite, res postquam procubuere meae,
usibus edocto si quicquam credis amico,
vive tibi et longe nomina magna fuge.
5
vive tibi, quantumque potes praelustria vita .
saevum praelustri fulmen ab arce venit,
nam quamquam soli possunt prodesse potentes,
non prosint [*]prosit vel prodest: prosint scripsi, cf. prosunt σ potius, siquis [*]siquis plurimum obesse potest.
effugit hibernas demissa antemna procellas,
10
lataque plus parvis vela timoris habent.
aspicis ut summa cortex levis innatet unda,
cum grave nexa simul retia mergat onus.
haec ego si monitor monitus prius ipse fuissem,
in qua debebam forsitan urbe forem.
15
dum tecum vixi, dum me levis aura ferebat,
haec mea per placidas cumba cucurrit aquas,
qui cadit in plano—vix hoc tamen evenit ipsum—
sic cadit, ut tacta surgere possit humo;
at miser Elpenor tecto delapsus ab alto
20
occurrit regi debilis umbra suo.
quid fuit, ut tutas agitaret Daedalus alas,
Icarus inmensas nomine signet aquas?
nempe quod hic alte, demissius ille volabat;
nam pennas ambo non habuere suas.
25
crede mihi, bene qui latuit bene vixit, et intra
fortunam debet quisque manere suam.
non foret Eumedes orbus, si filius eius
stultus Achilleos non adamasset equos;
nec natum in flamma vidisset, in arbore natas,
30
cepisset genitor si Phaëthonta Merops.