Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
illi, quos audis hominum gaudere cruore,
paene sub eiusdem sideris axe iacent,
nec procul a nobis locus est, ubi Taurica dira
caede pharetratae spargitur ara deae.
65
haec prius, ut memorant, non invidiosa nefandis
nec cupienda bonis regna Thoantis erant.
hic pro supposita virgo Pelopeïa cerva
sacra deae coluit qualiacumque suae.
quo postquam, dubium pius an sceleratus, Orestes
70
exactus Furiis venerat ipse suis,
et comes exemplum veri Phoceus amoris,
qui duo corporibus mentibus unus erant,
protinus evincti [*]evicti tristem ducuntur ad aram,
quae stabat geminas ante cruenta fores.
75
nec tamen hunc sua mors, nec mors sua terruit illum
alter ob alterius funera maestus erat.
et iam constiterat stricto mucrone sacerdos,
cinxerat et Graias barbara vitta comas,
cum vice sermonis fratrem cognovit, et illi
80
pro nece complexus Iphigenia dedit,
laeta deae signum crudelia sacra perosae
transtulit ex illis in meliora locis,
haec igitur regio, magni paene ultima mundi,
quam fugere homines dique, propinqua mihi est:
85
aque [*]atque mea terra [*]meam terram prope sunt funebria sacra,
si modo Nasoni barbara terra sua est.
o utinam venti, quibus est ablatus Orestes,
placato referant et mea vela deo!