Ex Ponto, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
exemploque meo, nisi dedignaris id ipsum,
utere, quod nobis rectius ipse dares,
namque ego, qui perii iam pridem, Maxime, vobis,
ingenio nitor non periisse meo.
35
redde vicem, nec rara tui monimenta laboris
accipiant nostrae, grata futura,
manus, dic tamen, o iuvenis studiorum plene meorum,
ecquid ab his ipsis admoneare mei.
ecquid, ubi aut recitas factum modo carmen amicis,
40
aut, quod saepe soles, exigis ut recitent,
quaeror, ut [*]utet interdum tua mens, oblita quid absit,
nescio quid certe sentit abesse sui,
utque loqui multum de me praesente solebas,
nunc quoque Nasonis nomen in ore tuo est?
45
ipse quidem Getico peream violatus ab arcu
(et sit periuri quam prope poena, vides)
te nisi momentis video paene omnibus absens.
gratia quod [*]quod dis vel sit menti quolibet ire licet.
hac ubi perveni nulli cernendus in urbem,
50
saepe loquor tecum, saepe loquente fruor.
tum mihi difficile est, quam sit bene, dicere, quamque
candida iudiciis illa sit hora meis.
tum me, siqua fides, caelesti sede receptum
cum fortunatis suspicor esse deis.
55
rursus ubi huc redii, caelum superosque relinquo,
a Styge nec longe Pontica distat humus,
unde ego si fato nitor prohibente reverti,
spem sine profectu. Maxime, tolle mihi.