Reading Center

ἐκ δ᾽ Ἑλένη θαλάμοιο θυώδεος ὑψορόφοιο

ἤλυθεν Ἀρτέμιδι χρυσηλακάτῳ ἐικυῖα.

τῇ δ᾽ ἄρ᾽ ἅμ᾽ Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν,

Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο,

Φυλὼ δ᾽ ἀργύρεον τάλαρον φέρε , τόν οἱ ἔθηκεν

Ἀλκάνδρη , Πολύβοιο δάμαρ , ὃς ἔναι᾽ ἐνὶ Θήβῃς

Αἰγυπτίῃς , ὅθι πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται:

ὃς Μενελάῳ δῶκε δύ᾽ ἀργυρέας ἀσαμίνθους,

δοιοὺς δὲ τρίποδας , δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα.

χωρὶς δ᾽ αὖθ᾽ Ἑλένῃ ἄλοχος πόρε κάλλιμα δῶρα:

χρυσέην τ᾽ ἠλακάτην τάλαρόν θ᾽ ὑπόκυκλον ὄπασσεν

ἀργύρεον , χρυσῷ δ᾽ ἐπὶ χείλεα κεκράαντο.

τόν ῥά οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα

νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον : αὐτὰρ ἐπ᾽ αὐτῷ

ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα.

ἕζετο δ᾽ ἐν κλισμῷ , ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν.

αὐτίκα δ᾽ ἥ γ᾽ ἐπέεσσι πόσιν ἐρέεινεν ἕκαστα:

“ἴδμεν δή , Μενέλαε διοτρεφές , οἵ τινες οἵδε

ἀνδρῶν εὐχετόωνται ἱκανέμεν ἡμέτερον δῶ;

ψεύσομαι ἦ ἔτυμον ἐρέω ; κέλεται δέ με θυμός.

οὐ γάρ πώ τινά φημι ἐοικότα ὧδε ἰδέσθαι

οὔτ᾽ ἄνδρ᾽ οὔτε γυναῖκα , σέβας μ᾽ ἔχει εἰσορόωσαν,

ὡς ὅδ᾽ Ὀδυσσῆος μεγαλήτορος υἷι ἔοικε,

Τηλεμάχῳ , τὸν ἔλειπε νέον γεγαῶτ᾽ ἐνὶ οἴκῳ

κεῖνος ἀνήρ , ὅτ᾽ ἐμεῖο κυνώπιδος εἵνεκ᾽ Ἀχαιοὶ

ἤλθεθ᾽ ὑπὸ Τροίην πόλεμον θρασὺν ὁρμαίνοντες.”

τὴν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος:

“οὕτω νῦν καὶ ἐγὼ νοέω , γύναι , ὡς σὺ ἐίσκεις:

κείνου γὰρ τοιοίδε πόδες τοιαίδε τε χεῖρες

ὀφθαλμῶν τε βολαὶ κεφαλή τ᾽ ἐφύπερθέ τε χαῖται.