Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
frondibus arboreis et amara pascitur herba,
proque toro terrae non semper gramen habenti
incubat infelix limosaque flumina potat.
Illa etiam supplex Argo cum bracchia vellet
635
tendere , non habuit , quae bracchia tenderet Argo,
et conata queri mugitus edidit ore
pertimuitque sonos propriaque exterrita voce est.
Venit et ad ripas , ubi ludere saepe solebat,
Inachidas ripas ; novaque ut conspexit in unda
640
cornua , pertimuit seque exsternata refugit.
Naides ignorant , ignorat et Inachus ipse,
quae sit ; at illa patrem sequitur sequiturque sorores
et patitur tangi seque admirantibus offert.
Decerptas senior porrexerat Inachus herbas:
645
illa manus lambit patriisque dat oscula palmis
nec retinet lacrimas et , si modo verba sequantur,
oret opem nomenque suum casusque loquatur.
Littera pro verbis , quam pes in pulvere duxit,
corporis indicium mutati triste peregit.
650
“Me miserum !” exclamat pater Inachus inque gementis
cornibus et niveae pendens cervice iuvencae
“me miserum !” ingeminat , “tune es quaesita per omnes
nata , mihi terras ? tu non inventa reperta
luctus eras levior . Retices nec mutua nostris
655
dicta refers , alto tantum suspiria ducis
pectore , quodque unum potes , ad mea verba remugis.
At tibi ego ignarus thalamos taedasque parabam,
spesque fuit generi mihi prima , secunda nepotum.
De grege nunc tibi vir , nunc de grege natus habendus.
660
Nec finire licet tantos mihi morte dolores,