Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
sed nocet esse deum , praeclusaque ianua leti
aeternum nostros luctus extendit in aevum?”
Talia maerentem stellatus submovet Argus
ereptamque patri diversa in pascua natam
665
abstrahit . Ipse procul montis sublime cacumen
occupat , unde sedens partes speculatur in omnes.
Nec superum rector mala tanta Phoronidos ultra
ferre potest natumque vocat , quem lucida partu
Pleias enixa est , letoque det imperat Argum.
670
Parva mora est alas pedibus virgamque potenti
somniferam sumpsisse manu tegimenque capillis.
Haec ubi disposuit , patria Iove natus ab arce
desilit in terras . Illic tegimenque removit
et posuit pennas , tantummodo virga retenta est.
675
Hac agit , ut pastor , per devia rura capellas,
dum venit , adductas et structis cantat avenis.
Voce nova captus custos Iunonius “at tu,
quisquis es , hoc poteras mecum considere saxo,”
Argus ait , “neque enim pecori fecundior ullo
680
herba loco est , aptamque vides pastoribus umbram.”
Sedit Atlantiades et euntem multa loquendo
detinuit sermone diem iunctisque canendo
vincere harundinibus servantia lumina temptat.
Ille tamen pugnat molles evincere somnos
685
et , quamvis sopor est oculorum parte receptus,
parte tamen vigilat . Quaerit quoque (namque reperta
fistula nuper erat ), qua sit ratione reperta.
Tum deus “Arcadiae gelidis in montibus ” inquit
“inter hamadryadas celeberrima Nonacrinas
690
naias una fuit ; nymphae Syringa vocabant.