Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
concidere has. Sic magna fuit censuque virisque
perque decem potuit tantum dare sanguinis annos,
nunc humilis veteres tantummodo Troia ruinas
425
et pro divitiis tumulos ostendit avorum.
[*]
Clara fuit Sparte, magnae viguere Mycenae,
nec non et Cecropis nec non Amphionis arces.
Vile solum Sparte est, altae cecidere Mycenae,
Oedipodioniae quid sunt, nisi nomina, Thebae?
430
Quid Pandioniae restant, nisi nomen, Athenae?
Nunc quoque Dardaniam fama est consurgere Romam,
Appenninigenae quae proxima Thybridis undis
mole sub ingenti rerum fundamina ponit:
haec igitur formam crescendo mutat et olim
435
immensi caput orbis erit. Sic dicere vates
faticinasque ferunt sortes quantumque recordor,
dixerat Aeneae, cum res Troiana labaret,
Priamides Helenus flenti dubioque salutis:
“Nate dea, si nota satis praesagia nostrae
440
mentis habes, non tota cadet te sospite Troia!
Flamma tibi ferrumque dabunt iter: ibis et una
Pergama rapta feres, donec Troiaeque tibique
externum patrio contingat amicius arvum.
Urbem etiam cerno Phrygios debere nepotes,
445
quanta nec est nec erit nec visa prioribus annis.
Hanc alii proceres per saecula longa potentem,
sed dominam rerum de sanguine natus Iuli
efficiet; quo cum tellus erit usa, fruentur
aetheriae sedes, caelumque erit exitus illi.”
450
Haec Helenum cecinisse penatigero Aeneae
mente memor refero, cognataque moenia laetor
crescere et utiliter Phrygibus vicisse Pelasgos.
Ne tamen oblitis ad metam tendere longe
exspatiemur equis, caelum et quodcumque sub illo est,
455
inmutat formas tellusque et quidquid in illa est:
nos quoque, pars mundi, quoniam non corpora solum,