Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
virginea puerum ducit per litora forma.
Ille mero somnoque gravis titubare videtur
vixque sequi. Specto cultum faciemque gradumque:
610
nil ibi quod credi posset mortale videbam.
Et sensi et dixi sociis: “Quod numen in isto
corpore sit, dubito; sed corpore numen in isto est.
Quisquis es, o faveas nostrisque laboribus adsis.
His quoque des veniam.” — “Pro nobis mitte precari”
615
Dictys ait, quo non alius conscendere summas
ocior antemnas prensoque rudente relabi.
Hoc Libys, hoc flavus, prorae tutela, Melanthus,
hoc probat Alcimedon, et qui requiemque modumque
voce dabat remis, animorum hortator Epopeus,
620
hoc omnes alii: praedae tam caeca cupido est.
“Non tamen hanc sacro violari pondere pinum
perpetiar” dixi: “pars hic mihi maxima iuris”;
inque aditu obsisto. Furit audacissimus omni
de numero Lycabas, qui Tusca pulsus ab urbe
625
exsilium dira poenam pro caede luebat.
Is mihi, dum resto, iuvenali guttura pugno
rupit et excussum misisset in aequora, si non
haesissem, quamvis amens, in fune retentus.
Impia turba probat factum. Tum denique Bacchus
630
(Bacchus enim fuerat), veluti clamore solutus
sit sopor aque mero redeant in pectora sensus,
“quid facitis? quis clamor?” ait “qua, dicite, nautae,
huc ope perveni? quo me deferre paratis?”
“Pone metum”, Proreus “et quos contingere portus
635
ede velis” dixit: “terra sistere petita.” —
“Naxon” ait Liber “cursus advertite vestros.